حاجیونی

حاجیونی ؛
از قطعات مهم در موسیقیِ سازیِ بوشهر است که اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد. حاجیونی، قطعه‌ای است که از یکی از سبک‌های شروه اقتباس شده است و به مرور زمان، نوازندگان چیره‌دست نی‌جفتی و نی‌انبان با تکیه بر خلاقیت فردی و امکانات اجراییِ این دو ساز تغییراتی در جمله‌ها و حالت‌های آن ایجاد کرده و آن را به عنوان قطعه‌ای شاخص و مستقل از شروه تثبیت کرده‌اند. حاجیونی را می‌توان با اغماض نوعی شروه‌‌ی سازی نیز محسوب کرد. اجرای ماهرانه‌ی حاجیونی (به ویژه در سبک قدیمی آن) نشانۀ فدرت و تسلط نوازندگان نی‌جفتی و نی‌انبان است. حاجیونی گاه به عنوان مقدمۀ نمونه‌های مختلف موسیقی سازی و آوازی بوشهر نواخته می‌شود و گاه نیز به عنوان حایل، قطعات مختلف و بخصوص طولانی را از هم جدا می‌کند. با اجرای حاجیونی فضای موسیقی بوشهر تثبیت می‌شود و موقعیت حسی و شنیداری مناسبی برای سایر قطعه‌ها فراهم می‌آید.
محمدرضا درویشی