
لالایی مادران افغانستان
در این قطعه صدای مادر ظهیر را میشنوید. او در حیاط خانهاش درحال خواندن لالایی بر سر گهواره فرزندش نادر است که برای خواب بعدازظهر آمادهاش میکند. در سبک لالایی خوانی محلی، او از چاربیتیهای هراتی، نیایشها و ذکرهای صوفیان (الله هو) در لالاییاش استفاده میکند. ابیاتی که در قالب لالایی میخواند بیانگر زندگی سخت، سویههای مذهبی و امید برای آینده فرزندش است.