موسیقی جنوب ایران

موسیقی جنوب ایران

موسیقی جنوب ایران این موسیقی در استانهای هرمزگان، بوشهر و خوزستان رایج است.

این نوع موسیقی ریتمی شاد دارد . آنچه بیش از همه برای بررسی موسیقی جنوب بخصوص هرمزگان دارای اهمیت به نظر می‌رسد، ترکیب جمعیتی این منطقه است. در این منطقه به جز ساکنان محلی، تیره‌های دیگری از جمله مهاجرین بسیار قدیمی آفریقایی نیز زندگی می‌کنند. موسیقی جنوب ایران، بخصوص آواز بندری به باور برخی از شناسندگان، با موسیقی بومیان آفریقایی پیوندی ژرف و ریشه دار یافته است. شکلهای موسیقی جنوب ایران:

  • بندری
  • سبالو
  • یزله
  • لیوا
  • موسیقی زار
  • شروه
  • چاوشی
  • لالایی بندری
  • نیمه خوانی

علاوه بر این در جنوب ایران عزاداری مذهبی و نوحه سرایی خود دارای آواز و شیوه‌های متمایزی است. مناجات و شاهنامه خوانی، رباعی خوانی، مثنوی خوانی و دوبیتی خوانی یا شروه همه اشکال متمایزی از موسیقی جنوبند. مشهورترین شیوه اجرای موسیقی در جنوب آواز بندری بندری است؛ که بسیار شبیه موسیقی آفریقایی و متأثر از موسیقی مهاجران آفریقایی به جنوب ایران است.

در موسیقی عزاداری جنوب از سازهای منحصر بفردی مانند سنج و دمام استفاده می‌شود.

خالو قنبر راستگو

با خالو قنبر راستگو

خالو قنبر راستگو: تا امروز که ساز می‌زنم، برای خودم و دلم می‌زنم. شروه می‌خوانم و زندگی پرمشغله و سختم را می‌گذرانم. برای اهل دل می‌خوانم. قرار نبود که از نی جفتی‌ام امرار معاش کنم اما از روی ناچاری سازم شده وسیله درآمدم. دوست نداشتم و ندارم که سازم...
آیین زار

آیین زار – قسمت اول

مراسم آيينی ديگری كه با انواع حركات موزون و رقص ها همراه است، مراسمی است كه با نام های مخلتف زار، نوبان ، مشايخ و ... البته با تفاوت هايی نسبت به هم، در سراسر مناطق جنوب و جنوب شرقی ايران رواج دارد.