این روزها متولیان مدعیِ حوزه موسیقی از اعطاء نشان درجه یک هنری به هنرمندان موسیقی نواحی صحبت می‌کنند، نشانی که مطلقاً ارزشی ندارد. چسباندن این القاب و اعطاء این نشان‌های بی محتوا صرفاً نوعی کلاه شیک گذاشتن بر سر این هنرمندان بی ادعاست. ابراهیم شریف‌زاده یکی از همین هنرمندان بود که بر حسب اتفاق، دارای نشان درجه یک هنری نیز بود (بماند که همان را هم پس گرفتند) ولی هیچکدام از اعتباراتی که بواسطه‌ی این نشان (طبق موازین تعریف شدۀ این نشان) می‌بایست دریافت کند را نکرد و در بی‌مهری و فقر مطلق از دنیا رفت. مطمئن باشید او می‌ماند ولی شما که از اعتبار این مظلومان برای خود پول و جایگاه ساختید، هرگز!
| به یادِ ابراهیم شریف‌زاده | مدت زمان: ۷ دقیقه | حجم: ۹ مگابایت
این صحبتهای محمدرضا درویشی در مورد ابراهیم شریف زاده رو که میشنوم دلم کباب میشه. چقدر این آدم مظلوم رفت. به قول درویشی “این آقای ابراهیم شریف زاده آبروی کل خراسان بزرگه.”
سوز صدای خراسان