موسیقی زنان تالش در مزارع، شامل قطعات آوازیای است که توسط زنان خوانده میشود. این آوازها غالباً در مرحلهی نشاء، که مرحلهی اول از مراحل سهگانهی نشاء، وجین و دروست، بطور دستهجمعی و به زبان تالشی خوانده میشوند. خواندن این آوازها همراه کارِ سخت مزرعه، در گرمای شرجی جلگه، در اواسط خردادماه و در آستانهی تابستان، از صبح شروع و تا هنگام غروب ادامه مییابد.
به اعتقاد زنانِ تالش، خواندن این آوازها به راحتتر شدن کار مزرعه، زود سپری شدن زمانِ کار و لذتبخش شدنِ کار گروهی کمک میکند. طبق رسوم قدیمی در خانوادههای گستردهی تالش، مزارعِ متعلق به چند خانوادهی مختلف، با همکاری زنان چند خانوار، یکی پس از دیگری نشاء میشوند و هرکس به غیر از مزرعهی متعلق به خانوادهی خود، در چند مزرعهی دیگر نیز همکاری میکند.
اکثر آوازهای مزارع منطقهی تالش موزون و بعضاً با وزن آزاد اجرا میشوند. این قطعات آوازی در تالش جنوبی (شفت و فومن و …) تحت عنوان کلیِ “بِجارَکارَساز”و در منطقهی مرکزی با عنوان “بِجارَدَستون” شناخته میشوند. همچنبن در سراسر منطقه این قطعات را با نام عمومیِ ” اَمانَه لَیلِه” و نیز نام اختصاصی هر قطعه، که از ترجیع بند آن شعر گرفته میشود، میشناسند.
این آوازها بصورت سوال-جوابی خوانده میشود، به این شکل که خوانندهی اصلی دوبیتیها و اشعار را میخواند و جمع، بیتِ ترجیع را همخوانی میکند. به اشعار خوانده شده توسط خوانندهی اصلی سَر و به خوانندهی اصلی سَره واج یا سَره خون و به ابیاتِ ترجیع ترانه واگیر یا جیگیر میگویند.
در مجموعهی پیش رو که به کوشش آرمین فریدی هفتخوانی گردآوری شده است قطعات زیر را خواهید شنید؛
– کوکو بر سرِ داره / چموش دوزانِ شاندرمن / س.حمیدی
– شبنَمَم ویرمَه نَنَه/ ییلاقِ متشِ اسالم / ه.جهانگرد. س.جهانگرد و همخوانان
– من حاجیام، لَیلیام/ جیرده آلیانِ فومن/ ا.سلیم امامی، آ.بخشیزاد
– شًو دَرومَه/ جیرده آلیانِ فومن/ ا.سلیم امامی
– مستَه لیلی / قریهی ناو در ارتفاعات اسالم
با سلام و خسته نباشید ، من یه شماره تلفن ازتون میخواستم که باهاتون بتونم تماس بگیرم. شماره خودم رو همینجا براتون میذارم.۰۹۱۲۰۳۷۹۱۸۰