تمام عواید حاصل از فروش این آلبوم، بدون واسطه به ” مامان خورشید ” پرداخت خواهد شد.
خورشید عاشوری (معروف به مامان خورشید) در سوم آذر ۱۳۱۹ در روستای بی‌بالان کلاچای از توابع شهرستان رودسر گیلان و در خانواده‌ای کشاورز به دنیا آمد. او یکی از راویان ترانهها و آوازهای گیلکی«بیه پیشی»است.
در سال‌های کودکی خورشید عاشوری، روستای بی بالان با کمترین توسعه زندگی مدرن همراه بوده و تنها نشان از توسعه یافتگی در زادگاهش، راه‌اندازی نخستین مدرسه روستایی ایران بوده که خود به دلیل ممانعت پدرش از تحصیل و به مدرسه رفتن دختران از تحصیل باز ماند و حسرت داشتن سواد بر دلش باقی ماند و هنوز در ۸۰ سالگی مهترین دغدغه و آرزویش داشتن سواد خواندن و نوشتن است.
او با حافظه‌ای درخشان، گنجینه‌ای از ترانهها، لالایی‌ها، قصه‌ها، ضرب‌المثل‌ها،آیین‌ها، آداب و رسوم و تاریخ شفاهی محل زندگی‌اش است.
او اشعار و دانستنی‌های درخوری از ادبیات کلاسیک زبان فارسی را نیز می‌داند. مامان خورشید در این‌باره گفته است که « میل فراوانی برای درس خواندن و مدرسه رفتن داشتم. اما پدرم سواد‌آموزی برای دختران را عیب می‌دانست. به همین دلیل ما خواهران از تحصیل باز ماندیم، اما برادرانم مجاز بودند که به مدرسه بروند. برادرانم نیز هنگام فصل امتحانات طبق عادت درس‌هایشان را در خانه با صدای بلند می‌خواندند و من هم باشنیدن صدای آنها، اغلب درس هایشان را حفظ می‌شدم.»
خورشید عاشوری در خاطراتش گفته است: «از کودکی مجبور به انجام کار خانه و کشاورزی بودیم و پا به پا و دوش به‌دوش زنان روستا در شالیزارها، باغ‌های چای و جالیز کار می‌کردیم و تنها سرگرمی و دلخوشی ما در اینگونه کارها، همخوانی با زنانی بود که هنگام کار در شالیزار دائما ترانه و آواز می‌خواندند.»
این مجموعه صرفاً تلاشی‌ست برای ثبت و معرفیِ گوشه‌ای از گنجینه‌ی موسیقایی این هنرمند و یقیناً نمی‌تواند ادعایی در بازتاب تمامی اَبعاد زندگی موسیقایی او داشته باشد.
ضبط و پژوهش: علی خوش‌تراش – حسین ابراهیمی | طراح کاور: واران عزیزپور | ناشر: رادیونواحی | سال انتشار: ۱۴۰۰
سلام و عرض خدا قوت ، ای کاش نسخه های فیزیکی این آلبوم ها رو هم برای فروش تولید می کردید ، با تشکر از زحمات شما ، با آرزوی بهترین ها