شروه نمونه‌ای از قدیمی‌ترین و اصیل‌ترین شیوه‌های آوازی در مناطق جنوب ایران از جمله هرمزگان است و غالباً دارای مضامین حزن‌انگیز است. شروه در هرمزگان با نام عمومی “شروند” شناخته می‌شود. در شروه‌خوانی بوشهری معمولاً از جفتی استفاده نمی‌شود اما در هرمزگان استفاده از جفتی در شروه‌خوانی مرسوم‌تر است.
در این نمونه‌ی شروند، خالو قنبر راستگو همراه با جفتی‌اش با سوز می‌خواند و می‌نوازد.
متن شر وند را به اشتراک بگذارید
خیلی هم عالی قنبرراستگو شرونداش عالیه
دل مه غم شبارن شبارن به مثل کوه رویدر نم شبارن نگو رویدر بگو ویرونه غم نگو رویدر بگو قعر جهنم که هر مرغی به رویدر بال بگیرد پرو بالش بسوزد زاتش غم