اُخشاماگ (مویه)

محمدحسین کیانی
صدای محمدحسین کیانی ریشه در تاریخ داشت و فرم آوازی و جنس صدایش تحت تأثیر طبیعت، جغرافیا، فرهنگ و شیوه‌ی زندگی ایل قشقایی شکل گرفته بود. آوا و آوازی بکر به وسعت سرزمینش که از هزاران سال پیش برخواسته و در حنجرۀ او نشسته بود. صدایی که بازتاب دردها و رنج ها و مشقات و سختی‌های زندگی ایل قشقایی بود و طنین آن احوال هر شنونده‌ای را منقلب می‌کرد. محمد‌رضا درویشی در توصیف محمدحسین کیانی می‌گوید: “اصلاً مهم نبود شنونده‌ا‌‌ش ترکی قشقایی می‌فهمید یا نه … وجناتش، کلامش، حرکاتش موقع خواندن، یک سحری ایجاد می‌کرد …”.
معمولاً در سوگ افراد آوازهایی محزون به صورت بداهه خوانده می‌شود. البته گاهی مویه را بر اساس مقام خاصی می‌خوانند. این قطعه را محمدحسین کیانی در سوگ نوۀ از دست رفته‌اش می‌خواند.
ضبط از پروین بهمنی