« پدرم شصت سال عاشیق بود. وقتی پیر شد به من گفت این هنر بزرگی است و باید یاد بگیری و به من یاد داد. پدرم هم از پدربزرگم یاد گرفته بود. اسم پدربزرگم ایشو بود. ساز خودم سازی است که پدربزگم برای پدرم ساخته بود و حالا پیش من است. این ساز ۱۵۶ سالش است. اگر برای بار دوم و یا حتی سوم هم به دنیا می‌آمدم باز هم عاشیق می‌شدم و در مکتب عاشیقی می‌خواندم، برای ملتم می‌خواندم. این ساز، این سیم، این موسیقی زندگی من است، روح من است. عاشق عاشیق بودنم. من برای ملتم و برای این سازم زندگی کردم. این ساز به من زندگی آموخت.»
عاشیق یوسف اوهانس اکنون ۹۰ سال سن دارد و از آخرین بازمانده‌های عاشیق‌های آشوری است. این قطعه نمونه آوازهای شادی هنگام درو کردن محصول است.
ضبط از هوشنگ جاوید
